آلفا قنطورس

حدود چهار سال نوری دورتر از زمین، آلفا قنطورس نزدیک ترین منظومه ستاره ای به خورشید ماست. در آسمان شب، مانند یک ستاره به نظر می رسد. ولی در واقع سه ستاره در آن وجود دارد. دو ستاره خورشید مانند، آلفا قنطورس A و آلفا قنطورس B با فاصله ای حدود 23 برابر فاصله زمین از خورشید از هم دور هستند و هر 80 سال زمینی به دور یک مدار مشترک می گردند. ستاره سومی هم وجود دارد که ستاره کم نورتر منظومه است؛ یعنی پروکسیما قنطورس که به دور دو ستاره دیگر در فاصله ای بسیار دور می گردد. پروکسیما، نزدیک ترین ستاره این منظومه به ماست.

  

آلفا B یک ستاره نارنجی است، و کمی سردتر و سبک تر از خورشید ماست. این طور گفته می شود که منظومه آلفا قنطورس حدود یک میلیارد سال قبل از منظومه شمسی متولد شده است. آلفا A و آلفا B هر دو مانند خورشید ما پایدار هستند و مانند خورشید، احتمالا در محاصره صفحه های گرد و غبار و سیارات در حال شکل گیری، متولد شده اند. در سال 2008، دانشمندان اظهار داشتند که احتمالا سیاراتی به دور یک یا هر دوی این ستاره ها شکل گرفته باشند. آن ها هم اکنون از طریق یک تلسکوپ در شیلی به دقت منظومه آلفا قنطورس را زیر نظر دارند تا ببینند آیا لرزش های کوچک در نور ستاره ها، سیاراتی را در مدار نزدیک ترین منظومه ی ستاره ای به ما نشان خواهد داد یا نه؟ منجمین نیز در حال رصد آلفا قنطورس B هستند تا از احتمال وجود سیاره ای زمین مانند در مدار این ستاره درخشان و آرام آگاهی یابند. آلفا قنطورس به صورت یکی از ستارگان صورت فلکی قنطورس، از نیم کره جنوبی زمین قابل مشاهده است.

    

نام اصلی آن به نام پای قنطورس (موجودی نیمه اسب و نیمه انسان در اساطیر یونان باستان)می باشد و توسط منجمی به نام یوهان بایر در سال 1603 پیشنهاد شد.

آلفا A، ستاره ای زرد رنگ است و به خورشید ما شباهت زیادی دارد، اما کمی درخشان تر و سنگین تر است.  

آلفا A و آلفا B ستارگان دوتایی هستند، این بدان معناست اگر شما به روی سیاره ای بایستید که به دور یکی از این ستارگان می گردد، همزمان دو ستاره را در آسمان خواهید دید!

                                                                       منبع: کتاب گنجینه کیهانی اثر استییفن هاوکینک