ستارگان دوتایی، پدیده‌ای فراوان در عالم

 همدم‌های آسمانی!

 

در یک نگاه گذرا به آسمان شب می‌توان نقاط نورانی بی‌شماری را مشاهده کرد که پنداری بر یک صفحه متحرک متصل شده‌اند و نقش‌آفرینی شبانه خود را انجام می‌دهند و صحنه را برای ستاره داستان که همانا خورشید است خالی می‌کنند. اما اگر دقیق‌تر به این نمایش نگاه کنیم درمی‌یابیم که اغلب این بازیگران آن‌گونه که ما می‌پنداریم تنها نیستند و هماوردی دارند که حرکاتشان با وی تنظیم و تعیین می‌شود.

این هماورد‌ها سیستم‌هایی شکل می‌دهند که همانا با نام ستارگان دوتایی شناخته می‌شوند (که البته ممکن است از بیش از دو ستاره نیز تشکیل شده باشند).

آلفا قنطورس

حدود چهار سال نوری دورتر از زمین، آلفا قنطورس نزدیک ترین منظومه ستاره ای به خورشید ماست. در آسمان شب، مانند یک ستاره به نظر می رسد. ولی در واقع سه ستاره در آن وجود دارد. دو ستاره خورشید مانند، آلفا قنطورس A و آلفا قنطورس B با فاصله ای حدود 23 برابر فاصله زمین از خورشید از هم دور هستند و هر 80 سال زمینی به دور یک مدار مشترک می گردند. ستاره سومی هم وجود دارد که ستاره کم نورتر منظومه است؛ یعنی پروکسیما قنطورس که به دور دو ستاره دیگر در فاصله ای بسیار دور می گردد. پروکسیما، نزدیک ترین ستاره این منظومه به ماست.