اختروش ها داستانِ انبساطِ سریعِ جهان را نشان دادند!

ستاره شناسان با بررسیِ ۱۴۰.۰۰۰ جرمی که اختروش* نامیده می شوند (کهکشان هایی با یک سیاهچاله ی فعال در مراکزشان)، سرعت انبساط جهان – نه در حال حاضر بلکه در ۱۰.۸ میلیارد سال پیش را ترسیم کردند.

شتاب و گسترش جهان. اعتبار تصویر: NASA / WMAP

به گزارش بیگ بنگ، گروه های علمی بیان کردند که این اندازه گیری در واقع دقیق ترین اندازه گیری سرعت انبساط جهان در هر نقطه از زمان است و محاسبات نشان می دهد که جهان به میزان ۱% در هر ۴۴ میلیون سال منبسط شده است (به گفته ی دانشمندان این رقم با ۲% دقت بدست آمده است). اندرو فونت-ریبر از آزمایشگاه ملی لارنس برکلی که مسئول یکی از دو تحلیل بود بیان کرد: «اگر به زمانی برگردیم که کهکشان ها سه برابر به هم نزدیکتر بودند، مشاهده می کنیم که یک جفت کهکشان در طول یک میلیون سال نوری در اثر انبساط جهان، با سرعت ۶۸ کیلومتر در ثانیه از هم جدا شده اند».

محققان از تلسکوپی که پروژه اسلون برای نقشه‌برداری دیجیتالی از آسمان نامیده می شود و از تلسکوپی ۲.۵ متری در رصدخانه آپاچی پوینت در نیومکزیکو بهره گرفتند. این کشف در حین طیف سنجی نوسانِ باریونِ اسلو یا BOSS صورت گرفت و هدف آن، بدست آوردن اطلاعاتی در مورد انبساط و تسریع جهان بود. محققان پروژه اسلون بیان کردند: «BOSS سرعت انبساط را با اندازه گیری نوسانات صوتی باریون (BAO) در یک زمان مشخص در جهان تعیین کرد؛ این نوسانات در واقع یک اثر در نحوه ی توزیعِ ماده می باشند و از امواج صوتی در جهان اولیه آمده اند. این مشخصات در توزیعِ کهکشان ها، اختروش ها و هیدروژن بین کهکشانی در کیهان قابل مشاهده است.»

فونت-ریبرا و همکارانش چگونگیِ توزیع اختروش ها در گاز هیدروژن را بررسی کردند تا فاصله ی آنها را محاسبه کنند. تحلیل های دیگر به رهبریِ تیموتی دیلوباک (مرکز در فرانسه) گاز هیدروژن را بررسی تا الگوها را مشاهده کنند و توزیع جرم را اندازه گیری نمایند. اطلاعات بیشتر در مورد تحقیقِ گروه فونت ریبرا را می توانید در نسخه ی Arxiv مشاهده کنید.

* اختروش (Quasar) یا کوازار یک هستهٔ فعال به شدت نورانی و دوردست است که متعلق به یک کهکشان جوان می‌باشد. اختروش‌ها پیشتر به عنوان منابع انرژی الکترومغناطیسی شامل امواج رادیویی و نور مرئی با انتقال به سرخ زیاد شناخته می‌شدند که به ستاره ها شبیه بودند باوجود بحث‌های مختلف بر سر وجودیت این شئ آسمانی همگی دانشمندان به یک توافق علمی رسیدند که یک اختروش هاله متراکم شده ماده‌است که ابر سیاهچاله یک کهکشان جوان را احاطه کرده‌است.

منبع : bigbangpage.com