صد و هشتمین جایزه نوبل فیزیک مشترکا به «ایسامو آکاساکی»، «هیروشی آمانو» از دانشگاه ناگویا در ژاپن و «شوجی ناکامورا» از دانشگاه کالیفرنیا در سانتا باربارا اختصاص یافت.
صد و هشتمین جایزه نوبل فیزیک مشترکا به «ایسامو آکاساکی»، «هیروشی آمانو» از دانشگاه ناگویا در ژاپن و «شوجی ناکامورا» از دانشگاه کالیفرنیا در سانتا باربارا اختصاص یافت.
هفتم اکتبر (15 مهر)، زمانیکه آکادمی علوم سلطنتی سوئد برنده جایزه نوبل فیزیک 2014 را اعلام کند، نام یک یا چند فیزیکدان برجسته جهان در کنار نام «آلبرت انیشتین»، «ماری کوری» و «انریکو فرمی» قرار میگیرد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تا اعلام برندگان جایزه نوبل 2014 در حوزههای مختلف 10 روز باقی مانده است، اما پیشبینیهای مختلفی در خصوص برندگان احتمالی از سوی موسسات و نشریات علمی جهان ارائه شده است.
با گذشت نزدیک به یک قرن از ارایه نظریه نسبیت عام، این نظریه هنوز دقیقترین، بهترین و بیرقیبترین نظریهای است که میتواند کیهان را در بزرگ مقیاس توضیح دهد.
شبکه فیزیک ایران؛ یک گزارش منتشره، به بررسی این موضوع میپردازد که چرا نسبیت عمومی اینشتین کماکان رقیبناپذیر است.
اخترفیزیکدانان به صورت هفتگی از افرادی ایمیل دریافت میکنند که مدعیاند ثابت کردهاند اینشتین در نظریاتش دچار اشتباه شده است. این ادعاها اغلب از عباراتی مانند “مشخص است که…” استفاده میکنند یا این که دارای صفحاتی مملو از معادلات پیچیده به همراه دهها اصطلاح علمی هستند که به شیوههای غیرسنتی به کار رفتهاند.
منجمان آماتور سراسر دنیا هر سال در هفته و روز نجوم گرد هم میآیند تا مردم را در لذت دیدن زیباییهای آسمان سهیم کنند.
به گزارش خبرنگار علمی ایسنا، هر سال نزدیکترین روز پایانی هفته از اواسط ماه آوریل تا اواسط ماه می(اواخر فروردین تا اواخر اردیبهشت) که ماه در حالت تربیع اول باشد به عنوان روز جهانی نجوم انتخاب میشود.
هفتهی جهانی نجوم نیز از دوشنبه تا یکشنبه زمانی است که ماه در حالت مناسب قرار داشته باشد. با توجه به تفاوت تعطیلات آخر هفته در ایران به جای روز شنبه، روز جمعه مبنا قرار میگیرد که بر این اساس، روز نجوم سال ۹۳ در ایران جمعه ۱۹ اردیبهشت انتخاب شده است. گروههای نجومی از سرتاسر کشور در این روز و در هفته نجوم برنامههای متنوعی برای برگزاری این روز دارند.
ستاره شناسان با بررسیِ ۱۴۰.۰۰۰ جرمی که اختروش* نامیده می شوند (کهکشان هایی با یک سیاهچاله ی فعال در مراکزشان)، سرعت انبساط جهان – نه در حال حاضر بلکه در ۱۰.۸ میلیارد سال پیش را ترسیم کردند.
شتاب و گسترش جهان. اعتبار تصویر: NASA / WMAP
به گفته ی یک تیم بین المللی از پژوهشگران، سیاهچاله ها انرژی بیشتری از آنچه تصور می شد در کهکشان میزبان خود آزاد میکنند. این تیم تحقیقاتی یک ریز اختروش را در کهکشان M83 مورد مشاهده قرار داده است و دریافت که توان جنبشی این جسم بیشتر از آنچه است که برای سیاهچاله ای به این جرم پیش بینی می شود.
کیهان شناسان معتقد که سه چهارم کیهان از انرژی تاریک که مسئول شتاب دار شدن انبساط کیهان است، تشکیل شده. حقیقت این است که دانشمندان نمی دانند انرژی تاریک دقیقا چیست؟ قبلا راه حل هایی را ارائه داده اند، یکی از آنها وجود عنصر پنجمی بنام اتر یا انرژی فانتوم ، این عنصر یک عامل جاذبه ای غیرقابل مشاهده است که باعث تسریع گسترش انبساط کیهان می شود.
وقتی یک هواشناس روس به نام الکساندر فریدمن در سال 1922 این ایده را مطرح کرد که کیهان در حال منبسط شدن است، آلبرت آینشتاین اطمینان داشت که او اشتباه میکند. 5 سال قبل، آینشتاین مدل یک کیهان ثابت را منتشر کرده بود، و همچنان بر این عقیده بود که این مدل درست است. در یک اشتباه کم نظیر ولی پرتاثیر، آینشتاین باورهای بی اساسش را با یک محاسبه اشتباه تقویت کرد و در نامه ای به ژورنال فیزیک ادعا کرد که تئوری فریدمن قانون پایستگی انرژی را نقض میکند. 8 ماه بعد، پس از ملاقات با یکی از همکاران فریدمن، آینشتاین به اشتباهش اعتراف کرد و نامه ای در راستای پس گرفتن نظر سابقش منتشر کرد: معادلات نسبیت عام، اجازه یک کیهان منبسط شونده را می دهند.
بیگ بنگ: بهترین کسی که بتوان در مورد امواج گرانشی بیگ بنگ از او سوال کرد، کسی است که میگوید آن را دیده است. جان کواک، رهبر گروه مکتشف در مورد این کشف بزرگ صحبت میکند.
در روز ۱۷ مارس ۲۰۱۴ ، جان کواچ، اخترفیزیکدان مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونیان به دنیا اعلام کرد که او و گروهی از اخترشناسان که همراه او در رادیوتلسکوپ بایسپ۲ مشغول به تحقیق بودند، رد پای امواج گرانشی بیگ بنگ را یافتهاند. آنها این کار را با استفاده از تلسکوپ بایسپ۲ که در قطب جنوب قرار دارد، و با نگریستن به تابش پس زمینه کیهانی (CMB) انجام دادند، پرتویی بسیار کمفروغ که بعضی اوقات “پستاب” بیگ بنگ نامیده میشود. این سیگنال امواج گرانشی، در بخش کوچکی از آسمان در قطبیدگی تابش پس زمینه کیهانی دیده شده بود (شبیه همان قطبیدگی که عینکهای آفتابی مانع عبور آن میشوند).